به سوی حقیقت

گلى از بوستان خدا،سوره ذاریات

پنج شنبه 88/1/20 12:6 صبح| قرآن، ترجمه | دیدگاه

 «سوره ذاریات»
 (در مکه نازل شده و شامل شصت آیه است) بنام خداوند بخشنده مهربان‏
سوگند به بادهایى که ابرها را به حرکت در مى‏آورند
و سوگند به ابرهایى که بار سنگینى از باران با خود حمل مى‏کنند.
و سوگند به کشتیهایى که به آسانى به حرکت در مى‏آیند
و سوگند به فرشتگانى که کارها را تقسیم مى‏کنند.
آرى سوگند به همه اینها که آنچه به شما وعده داده شده است قطعا راست است‏
و بدون شک روز جزاى اعمال واقع شدنى است.                        گلى از بوستان خدا، متن، ص: 521

قسم به آسمان که داراى چین و شکنهاى زیباست‏
که شما در گفتارى مختلف و گوناگون هستید.
کسانى از ایمان به روز جزا منحرف مى‏شوند که از قبول حق سرباز مى‏زنند،
کشته باد این دروغگویان،
همانها که در جهل و غفلت فرو رفته‏اند
و پیوسته سؤال مى‏کنند
روز جزا چه موقع است؟ آرى آن روز همان روزى است که آنها را در آتش مى‏سوزانند
و به آنها گفته مى‏شود بچشید عذاب خود را، این همان چیزى است که در باره آن عجله داشتند.
در آن روز، پرهیزگاران در باغهاى بهشت و در میان چشمه‏ها قرار دارند
و آنچه پروردگارشان به آنها مرحمت کرده دریافت مى‏دارند زیرا آنها پیش از آن، در سراى دنیا از نیکوکاران بودند،
آنها کمى از شبها را مى‏خوابیدند
و در سحرگاهان استغفار مى‏کردند
و در اموال آنها حقى براى سائل و محروم بود. (1 الى 19)
 «نشانه‏هاى خدا در وجود شما»
در زمین آیاتى براى طالبان یقین است.
و در وجود خود شما نیز آیاتى است آیا نمى‏بینید؟
روزى شما در آسمان است و آنچه که به شما وعده داده مى‏شود،
سوگند به پروردگار آسمان و زمین که این مطلب حق است همانگونه که شما سخن مى‏گوئید.
 «میهمانان ابراهیم (ع)»
اى پیامبر، آیا خبر مهمانهاى بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است؟
در آن زمان که بر او وارد شدند و گفتند: سلام بر تو، او گفت: سلام بر شما که جمعیتى ناشناس هستید.
به دنبال آن پنهانى به سوى خانواده خود رفت و گوساله فربه و بریانى را براى آنها آورد
و آن را نزدیک آنها گذارد و چون دید به آن دست نمى‏زنند با تعجب پرسید آیا شما غذا نمى‏خورید؟
ابراهیم از کار فرشتگان احساس وحشت کرد، آنها گفتند: نترس ما رسولان پروردگار تو هستیم و او را به تولد پسرى دانا و هوشیار بشارت دادند.
در این هنگام همسرش در حالى که از خوشحالى و تعجب فریاد مى‏کشید و به صورت خود مى‏زد جلو آمد و گفت:
آیا من صاحب پسرى خواهم شد در حالى که پیرزنى نازا هستم؟
گفتند: پروردگارت چنین گفته است و او حکیم و داناست. (20 الى 30)
                        گلى از بوستان خدا، متن، ص: 522
ابراهیم گفت: اى فرستادگان خدا مأموریت شما چیست؟
گفتند: ما بسوى قوم مجرمى فرستاده شده‏ایم‏
تا بارانى از سنگ گل بر آنها بفرستیم‏
، سنگهائى که از ناحیه پروردگارت براى اسرافکاران نشان شده است.
ما تمام مؤمنانى را که در آن شهرهاى قوم لوط زندگى مى‏کردند قبل از نزول بلا خارج کردیم‏
، و یک خانواده با ایمان در تمام آنها نیافتیم.
و در آن شهرهاى بلا دیده نشانه‏اى روشن براى کسانى که از عذاب دردناک مى‏ترسند به جاى گذاردیم.
 «درس عبرت از زندگى گذشتگان»
در زندگى موسى نیز نشانه و درس عبرتى بود، هنگامى که او را به سوى فرعون با دلیل آشکار فرستادیم.
او با تمام وجودش از موسى روى برتافت و گفت: این مرد یا ساحر است یا دیوانه.
ما او و لشکریانش را گرفتیم و در دریا پرتاب کردیم در حالى که در خور سرزنش بود.
همچنین در سرگذشت عاد نیز آیتى است در آن هنگام که تند بادى بى‏باران بر آنها فرستادیم‏
که از هر چیزى مى‏گذشت آن را رها نمى‏کرد تا همچون استخوانهاى پوسیده کند
و نیز در سرگذشت قوم ثمود نیز عبرتى است در آن هنگام که به آنها گفته شد مدتى کوتاه متمتع شوید و پس از آن منتظر وعده الهى باشید.
آنها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند و صاعقه آنها را فرو گرفت در حالى که خیره خیره نگاه مى‏کردند
بى‏آنکه بتوانند از خود دفاع کنند و نتوانستند از کسى یارى طلبند. همچنین قوم نوح را قبل از آنها هلاک کردیم چرا که قوم فاسقى بودند.
 «ما پیوسته آسمانها را گسترش مى‏دهیم»
ما آسمان را با قدرت بنا کردیم و همواره آن را وسعت مى‏بخشیم.
و زمین را گستردیم و چه خوب گستراننده هستیم‏
و از هر چیز دو زوج آفریدیم شاید متذکر شوید و به قدرت خدا پى‏ببرید.
اى رسول ما بگو: سپس به سوى خدا بشتابید که من از سوى او براى شما بیم دهنده آشکارى هستم‏
و با خدا معبود دیگرى قرار ندهید که من براى شما از سوى او بیم دهنده آشکارى هستم. (31 الى 51)
                        گلى از بوستان خدا، متن، ص: 523
 «تذکر براى مؤمنان سودمند است»
اینگونه است که هیچ پیامبرى قبل از اینها به سوى قومى فرستاده نشد مگر اینکه گفتند او ساحر یا دیوانه است.
مثل اینکه کفار در همه قرون به یکدیگر سفارش کرده‏اند که یکجور عکس العمل نشان مى‏دهند، نه، مسئله سفارش نیست بلکه همه طاغیند.
حال که چنین است از آنها روى بگردان، و هرگز در خود ملامت نخواهى بود
و پیوسته تذکر ده زیرا تذکر براى مؤمنان سودمند است. (52 الى 55)
 «هدف از خلقت پرستش خدا است»
من جن و انس را نیافریدم مگر براى اینکه عبادتم کنند و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند.
هرگز از آنها نمى‏خواهم که به من روزى دهند و نمى‏خواهم مرا اطعام کنند.
خداوند روزى دهنده و صاحب قوت و قدرت است. (56 الى 58)
 «ستمگران در عذاب خود عجله نکنند»
براى کسانى که ستم کردند سهم بزرگى همانند سهم یارانشان از اقوام ستمگر پیشین از عذاب است بنابر این عجله نکنند
واى بر آنها که کافر شدند از روزى که به آنها وعده داده مى‏شود. (59 الى 60)