به سوی حقیقت

ذهبى نیز کتاب طبرى را در غدیر نقل کرده

سه شنبه 87/9/26 3:7 عصر| تاریخ | دیدگاه

 «ذهبى نیز کتاب طبرى را در غدیر نقل کرده»
و علّامه شمس الدین ابو عبد اللَّه محمد بن أحمد بن عثمان بن قایماز الترکمانى الدمشقى الذهبى بتألیف کردن محمد بن جریر طبرى کتابى مفرد در طرق حدیث غدیر اعتراف فرموده، و باظهار وقوف و اطلاع خود بر آن کتاب و مدهوش گردیدن بملاحظه کثرت طرق حدیث شریف کسر ظهر منکرین نصّاب نموده.
چنانکه محمد بن اسماعیل در (روضه ندیّه) شرح تحفه علویّه گفته:
قال الحافظ الذهبى فی تذکرة الحفاظ فی ترجمة محمد ابن جریر الطبرى من کنت مولاه: ألف محمد بن جریر فیه کتابا قال الذهبى: وقفت علیه فاندهشت لکثرة طرقه انتهى [2].
«ابن کثیر نیز کتاب طبرى را در غدیر نقل کرده»
و اسماعیل بن عمر بن کثیر بن ضوء بن کثیر الشافعى که نموذج فضائل و محامد و مناقب و مفاخر او را در ما بعد انشاء اللَّه تعالى خواهى شنید در (تاریخ)
__________________________________________________
[1] الطرائف ص 38
[2] الروضة الندیة ص 57 ط الدهلى‏
عبقات الانوار فى امامة الائمة الاطهار، ج‏1، ص: 126
خود در ذکر محمد بن جریر طبرى على ما نقل گفته:
انى رأیت کتابا جمع فیه احادیث غدیر خم فی مجلدین ضخمین و کتابا جمع فیه طرق حدیث الطیر [1].

طبرى حدیث غدیر را از 75 طریق یاد کرده

سه شنبه 87/9/26 3:4 عصر| تاریخ | دیدگاه

«ابن جریر طبرى حدیث غدیر را از 75 طریق یاد کرده»
و ابو جعفر محمد بن جریر بن یزید الطبرى که از اکابر محدّثین، و ائمه مجتهدین اهل سنّت است نیز در طرق حدیث غدیر تصنیف کرده چنانکه صاحب (عمده) طاب ثراه فرموده:
و قد ذکر محمد بن جریر الطبرى صاحب التاریخ خبر یوم الغدیر من خمسة و سبعین طریقا، و أفرد له کتابا سماه کتاب الولایة انتهى [1].
«سید ابن طاوس کتاب طبرى را در غدیر نقل کرده»
و جناب سید على بن طاوس قدس اللَّه روحه و أجزل علیه فتوحه در (اقبال بصالح الاعمال) فرموده:
و من ذلک ما رواه محمد بن جریر الطبرى صاحب التاریخ الکبیر صنفه، و سماه کتاب الرد على الحرقوصیة، روى فیه حدیث یوم الغدیر و ما نص النبى علیه السلام على على بالولایة
---------------------------------------------------------------------
[1] عمده ص 45 الفصل الرابع عشر فی ذکر یوم غدیر خم

شرح احوال طبرى درباره مذهب او

سه شنبه 87/9/26 3:2 عصر| | دیدگاه

شرح احوال طبرى درباره مذهب او چنین مینویسد:
«... ولى در پیش من شبهه بزرگى است درباره مذهب ابو جعفر طبرى بلکه بودن او از اهل مذهب حق (یعنى شیعه) نزد من رجحان دارد بدلایل ذیل:
اول- طبرى از شهرى بوده است که مردمان آنجا از قدیم معروف بتشیع بوده‏اند و درین مذهب کمال تصلب و تعصب داشته‏اند بویژه در زمان پادشاهان آل بویه.
دوم: اقدام وى بتألیف کتابى درباره حدیث «غدیر خم» در صورتى که عموم اهل سنت و مخصوصاً متعصبان این طایفه بهیچوجه راضى بنوشتن اینگونه کتب نیستند.
سوم: پیروى نکردن طبرى در فروع از هیچیک از مذاهب چهارگانه اهل سنت که تمام سنیان پیرو یکى از آن مذاهب میباشند و غیر از طبرى هیچکس را از اهل سنت سراغ نداریم که پیرو یکى از مذاهب چهارگانه نباشد. با این وصف هیچگونه دلیل و باعثى براى این امور وجود ندارد مگر اینکه بگوییم که طبرى هر چند بظاهر از نظر رعایت جانب خلفاء و بزرگان دولت که همگى مذهب اهل تسنن داشتند، تظاهر بمذهب اهل سنت داشته است ولى در باطن از پیروان مذهب تشیع بوده است ...» [1]
-----------------------------------------------------------------------
[1] روضات الجنات چاپ تهران

مختصری از احوال ابن جریر طبری

سه شنبه 87/9/26 3:0 عصر| تاریخ | دیدگاه

محمد بن جریر طبرى‏
محمد بن جریر طبرى نویسنده تاریخ الرسل و الامم و الملوک در سال 224 ه . ق در آمل یکى از شهرهاى سرزمین طبرستان - مازندران فعلى - متولد شد. از این رو وى را در انتساب به محل تولدش «طبرى» مى‏گویند.
طبرى براى کسب علم به شهرهاى رى، بغداد، بصره، واسط، کوفه، شام و مصر سفر کرد و سر انجام در بغداد استقرار یافت و تا پایان عمر همانجا زیست. وفات وى در سال 310 ه . ق در سن 84 سالگى در بغداد روى داد.
طبرى در علوم رایج آن زمان همچون فقه، حدیث، تفسیر و تاریخ تبحر داشت، مهمترین جنبه شخصیت طبرى در حیاتش، بعد فقهى او بود. او بنیانگذار مذهب فقهى خاصى بود که پیروانى نیز تا یک قرن پس از خود داشت. ابن ندیم او را در زمره فقیهان (نه مورخان) آورده است، البته در گذر زمان جنبه فقهى طبرى فراموش شده و از کتب عمده فقهى وى بجز اختلاف الفقهاء و نیز کتاب حدیثى-فقهى تهذیب الآثار اثرى بر جاى نمانده است.
طبرى از نظر مذهبى سنى بوده ولى تعصب شدید نداشته است (عثمانى مذهب نبوده است)، او اساسا بعنوان یک سنى معتدل روایات فضائل اهل بیت (ع) را قبول داشته، گو اینکه در اواخر عمر تمایلى نیز از وى به تشیع بروز کرده است.در آن دوران که در بغداد درگیرى اصلى میان حنابله و شیعیان بوده طبرى نیز با حنابله درگیر شده است. او احمد بن حنبل را فقیه نمى دانست و به آراء او در مسائل فقهى اعتنا نمى کرد. به همین دلیل در کتاب «اختلاف الفقهاء» آراء و اقوال او را در کنار دیگر فقیهان نیاورده است.
وى مخالف با عقیده حنبلیان در «تشبیه» و «تجسیم» بود و بر سر در منزل خود نوشته بود:
(س‏سبحان من لیس له انیس‏جو لا له فى عرشه جلیس‏س

(واقعه غدیر خم)2

سه شنبه 87/9/26 1:31 صبح| | دیدگاه

باید دانست که جحفه منزلگاهى است که راه‏هاى متعدد (راه اهل مدینه و مصر و عراق) از آنجا منشعب و جدا میشود .. و ورود پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و همراهان به آن نقطه در روز پنجشنبه هجدهم ذیحجه تحقق یافت «2»

امین وحى الهى آیه فوق الذکر را آورد و از طرف خداوند آنحضرت را امر کرد که على علیه السّلام را بولایت و امامت معرفی و منصوب فرماید و آنچه درباره پیروى از او و اطاعت اوامر او از جانب خدا بر خلق واجب آمده بهمگان ابلاغ فرماید. در این هنگام آنها که از آنمکان گذشته بودند بامر پیغمبر بازگشتند و آنها هم که در دنبال قافله بودند رسیدند و در همانجا متوقف شدند. در این سرزمین درختان کهن و انبوه و سایه گستر وجود داشت که پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله قدغن فرمود کسى زیر درختان پنجگانه که بهم پیوسته بودند فرود نیاید و خار و خاشاک آنجا را برطرف سازند. وقت ظهر حرارت هوا شدّت یافت بطوریکه مردم قسمتى از رداى خود را بر سر و قسمتى را زیر پا افکندند و براى آسایش پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله چادرى تهیه و روى درخت افکندند تا سایه کاملى براى پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله فراهم گشت. اذان ظهر گفته شد و آنحضرت در زیر آندرختان نماز ظهر را با همه همراهان ادا فرمود. پس از فراغ از نماز در میان گروه حاضرین «3» بر محل مرتفعى که از جهاز شتران ترتیب داده بودند قرار گرفت «4» و آغاز خطبه فرمود و با صداى بلند همگان را متوجه ساخت و چنین فرمود:

حمد و ستایش مخصوص ذات خدا است. یارى از او میخواهیم و باو ایمان داریم‏

و توکّل ما باو است و از بدیهاى خود و اعمال ناروا باو پناه میبریم. گمراهان را جز او راهنمائى نیست و آنکس را که او راهنمائى فرموده گمراه کننده نخواهد بود.ادامه مطلب...