به سوی حقیقت

حدیث غدیر قسمت اول

شنبه 87/9/23 5:1 عصر| غدیر، علی، ولایت | دیدگاه

تصریح ابن المغازلى بصحت حدیث غدیر و تواتر آن

ابو الحسن على بن محمد بن الخطیب الجلابى المعروف بابن المغازلى در کتاب المناقب:

على ما نقل الشیخ ابو الحسن یحیى بن الحسن بن الحسین ابن على الاسدى الحلى الربعى المعروف بابن بطریق فى کتاب العمدة فى عیون صحاح الاخبار فى مناقب امام الابرار أمیر المؤمنین على بن أبی طالب وصى المختار علیه و على ذریته الائمة الاطهار الصلوة و السلام مدى اللیالى و الاسحار، و غیره.

اولا ابن حدیث را نقل کرده:

حدثنی ابو القاسم الفضل بن محمد بن عبد اللَّه الاصفهانى قدم علینا بواسط املاء من کتابه لعشر بقین من شهر رمضان سنة أربع و ثلاثین و أربعمائة، قال: حدثنی محمد

                        عبقات الانوار فى امامة الائمة الاطهار، ج‏1، ص: 22

ابن على بن عمر بن مهدى، قال: حدثنی سلیمان بن أحمد ابن أیوب الطبرانى، قال: حدثنی احمد بن ابراهیم بن کیسان الثقفى الاصفهانى، قال: حدثنی إسماعیل بن عمر البجلى، قال: حدثنی مسعر بن کدام، عن طلحة بن مصرف، عن عمیرة ابن سعد قال: شهدت علیا على المنبر ناشد أصحاب رسول اللَّه صلى اللَّه علیه و سلم، من سمع رسول اللَّه یوم غدیر خم یقول ما قال فلیشهد، فقام اثنى عشر رجلا، منهم أبو سعید الخدرى، و أبو هریرة و أنس بن مالک، فشهدوا انهم سمعوا رسول اللَّه صلى اللَّه علیه و سلم یقول: من کنت مولاه فعلى مولاه اللَّهمّ وال من والاه، و عاد من عاداه [1].

و بعد از آن گفته:

قال أبو القاسم الفضل بن محمد: هذا حدیث صحیح عن رسول اللَّه صلى اللَّه علیه و سلم، و قد روى حدیث غدیر خم عن رسول اللَّه صلى اللَّه و سلم نحو مائة نفس منهم العشرة، و هو

__________________________________________________

 [1] قال العلامة الامینى قدس سره بعد ذکر هذا الحدیث عن ابن المغازلى: ان انسا کان ممن حول المنبر لا من من شهود الحدیث کما مر فى هذه الروایة بلفظ أبى نعیم هذا المتن تحریف واضح.

                        عبقات الانوار فى امامة الائمة الاطهار، ج‏1، ص: 23

حدیث ثابت لا أعرف له علة، تفرد على رضى اللَّه عنه بهذه الفضیلة لم یشر که أحد- انتهى [1].

از این عبارت ظاهر است که حدیث غدیر خم حدیث صحیح است از جناب رسالت‏مآب علیه السلام، و روایت کرده این حدیث شریف را یکصد کس از صحابه که از جمله ایشان عشره، یعنى ده کس از صحابه که حدیث بشارت جنّت در حق ایشان مى‏کنند.

و فضل بن محمد بنا بر مزید تأکید بر این کلام اکتفاء نکرده بمزید تأکید و تشیید مبانى صحت و ثبوت این روایت باز فرموده: که این ثابت است نمى دانم براى آن علتى، و نیز فرموده: که متفرد شد على علیه السلام بابن فضیلت شریک نشده کسى انحضرت را.

و این کلام قطع نظر از دلالت بر کمال صحت و ثبوت و تواتر و استفاضه حدیث غدیر دال است بر آنکه این حدیث بر امامت یا افضلیّت آن جناب که مستلزم امامت است دلالت دارد، زیرا که عدم مشارکت دیگرى جناب امیر المؤمنین علیه السلام را در این فضیلت دلیل صریح است بر اختصاص آن جناب باین فضیلت پس اگر این فضیلت عین امامت است فذاک المطلوب، و اگر غیر امامت است پس باز هم چون دیگران از آن بهره ندارند جناب أمیر المؤمنین علیه السلام افضل ایشان باشد.

ابن مغازلى از اکابر محدثین است‏

و مخفى نماید که ابو الحسن مغازلى از اکابر محدثین و اعاظم معتمدین و اجله‏

__________________________________________________

 [1] مناقب ابن المغازلى ص ط طهران سنة 1394 بتحقیق المحمودى‏

                        عبقات الانوار فى امامة الائمة الاطهار، ج‏1، ص: 24

معتبرین است، جلالت قدرش از مطالعه انساب سمعانى ابو سعد عبد الکریم ابن محمد المروزى [1]، و تراجم الحفاظ میرزا محمد بن معتمد خان بدخشانى ظاهر و باهر است.

مصطفى بن عبد اللَّه القسطنطنى المشهور بحاجى خلیفه و الکاتب الجلبى الاستنبولى هم (در کشف الظنون) ذیل او را بر تاریخ واسط أبى عبد اللَّه محمد بن سعید بن الدبیشى الواسطى المتوفى سنة سبع و ثلاثین و ستمائة ذکر کرده [2].

- بزرگان محدثین از ابن المغازلى احادیث عدیده نقل کرده‏اند-

و اعاظم محدثین و اکابر منقدین أهل سنت در کتب و اسفار دیینه خویش از او روایات عدیده نقل کرده‏اند.

چنانکه شهاب الدین احمد بن حجر مکى الهیثمى در (کتاب صواعق محرقه) [3].

و ملا مبارک هم در (احسن الاخبار) ترجمه صواعق محرقه [4].

و نور الدین على سمهودى در (جواهر العقدین) [5].

__________________________________________________

 [1] الانساب ص 537 منشور المستشرق مرجلیوث‏

 [2] کشف الظنون ج 1 ص 309

 [3] صواعق محرقة الآیة السادسة من الایات الواردة فى أهل البیت 119

 [4] أحسن الاخبار ترجمه صواعق 171

 [5] ذکر انهم امان للامة من القسم الثانى من فضائل أهل البیت 77.