به سوی حقیقت

بیان معجزه بودن قرآن و وجوه اعجاز آن‏ (قسمت چهارم)

پنج شنبه 88/1/20 12:51 صبح| | دیدگاه

در سفر پیدایش (تکوین) باب اول و دوم تورات قصه حضرت آدم و خوردن از شجره منهیه و اغواء شیطان را ذکر میکند که حاصلش اینست که خداوند آدم و حوا را بیافرید و آنها را در باغ عدن جاى داد و فرمود که از همه درختان بى‏ممانعت بخورید و از خوردن درخت معرفت نیک و بد آنها را منع فرمود و گفت زنهار از این درخت مخورید زیرا روزى که از آن بخورید خواهید مرد. مار (شیطان)                        أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج‏1، ص: 53

 که از همه حیوانات هوشیارتر بود بزن گفت اگر از آن درخت بخورید نخواهید مرد بلکه چشمان شما باز شود و مانند فرشتگان عارف نیک و بد خواهید بود و حوا از میوه آن درخت گرفت و خودش بخورد و بآدم نیز داد و او خورد آن گاه چشمان هر دو باز شد و فهمیدند که عریانند لذا برگهاى انجیر را بهم دوخته ساتر ساختند و آواز خداوند را شنیدند که در هنگام وزیدن نسیم بهار در باغ میخرامید و آدم و حوا خود را از حضور خداوند در میان درختان باغ پنهان کردند و خداوند آدم را ندا داد کجایى؟ آدم گفت چون آواز ترا شنیدم ترسان گشتم زیرا عریانم پس خود را پنهان کردم و خداوند گفت که ترا آگاهید که عریانى؟ آیا از آن درخت که ترا قدغن کردم خوردى؟ آدم گفت این زن که او را قرین من ساختى بمن داد پس خداوند بزن گفت چرا این کارکردى گفت مار مرا اغوا کرد پس خداوند مار را مورد غضب خود قرار داد سپس کروبیان را گفت همانا انسان مثل یکى از ما شده و عارف نیک و بد گردیده و مبادا دست خود را دراز کند و از درخت حیات هم بخورد و تا ابد زنده بماند پس آدم را از باغ بیرون کرد و کروبیان را مسکن داد و شمشیر آتشبارى که بهر سو گردش میکرد در طریق درخت حیات قرار داد تا آن را محافظت نماید این قصه آدم و حوا از نظر تورات رائج که در آن نسبت کذب و جهل و تجسم و تفریح و تفرج و عجز و شریک پیدا شدن براى حقتعالى، بخدا میدهد و این قصه در قرآن در سوره بقره «1» و سوره اعراف «2» و سور طه «3» ذکر شده در حالى که منزه از این مزخرفات و مصون از این افترائات است که انشاء اللَّه در محل خود بیان خواهیم نمود و باز در سفر پیدایش باب 18 و 19 قصه ابراهیم و آمدن ملائکه و بشارت‏

__________________________________________________

1- آیه 35- 39

2- آیه 18- 24

3- آیه 117- 123

                        أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج‏1، ص: 54

باسحق و هلاک شدن قوم لوط را متعرض است و نسبت شرب خمر و زناى با محارم بحضرت لوط داده و جماعتى از انبیاء را از نسل زنا میشمارد، و در قرآن در سوره هود «1» و سوره ذاریات «2» این قصه را ذکر فرموده و ساحت مقدس لوط را از این افترائات پاک نگاهداشته.

و نیز در سفر خروج باب سوم و چهارم قصّه مأمور ساختن خدا موسى را بطرف فرعون و مصریان ذکر میکند و میگوید موسى ابتداء عذر کند زبانى خود را آورد و پس از آنکه خدا نعم خود را ذکر فرمود و وعده نصرت باو داد گفت استدعا دارم که بفرستى بهر که میفرستى آن گاه خشم خدا بر موسى مشتعل شد و این قصّه را در قرآن در سوره طه «3» و شعراء «4» و نمل «5» و قصص «6» مفصلا بیان فرموده.

و باز در سفر خروج باب سى و دوم نسبت گوساله ساختن و گفتن بنى اسرائیل که این خداى شماست وعید گرفتن و قربانى سوزاندن براى گوساله را بهرون نسبت میدهد. و در سوره اعراف «7» و سوره طه «8» این قصّه را ذکر فرموده و مقام مقدس هارون را از این عمل شنیع مبرا کرده و نسبت آن را بسامرى داده است علاوه بر این در کتب عهد قدیم قضایاى دیگرى نسبت بخدا و انبیاء میدهد که کفر محض و خلاف عقل و منطق و منافى با مقام عصمت انبیاء خداست مانند:

بحیله و خدعه گرفتن یعقوب برکت (نبوت) را از پدرش «9» و کشتى گرفتن یعقوب با خدا از سر شب تا طلوع صبح و بر خدا غالب شدن و برکت را گرفتن «10» و نسبت زنا دادن بداود با زن اوریا «11» و نسبت بتکده ساختن حضرت سلیمان‏

__________________________________________________

1- آیه 69- 83

2- آیه 24- 37

3- آیه 8- 83

4- آیه 10- 68

5- آیه 7- 14

6- آیه 4- 44

7- آیه 148- 154

8- آیه 85- 98 [.....]

9- سفر پیدایش باب 27

10- سفر پیدایش باب 32

11- کتاب سموئیل باب یازدهم‏

                        أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج‏1، ص: 55

براى زنانش بخواهش آنها در آخر پیرى «1» و غیر اینها از مزخرفات و نسبتهاى زشت و نارواى دیگر.

و در کتب عهد جدید نیز نسبت شرب خمر بحضرت عیسى و شاگردانش داده «2» و همچنین نسبت داده که مسیح بعروسى رفت و بخواهش مریم قدحهاى آب را تبدیل بشراب نمود و باهل منزل نوشانید «3» و غیر ذلک از امور شرم‏آورى که در این کتابها بمقام قدس انبیاء نسبت میدهند که خواننده را بشگفت میآورد که دست تحریف و غرض‏ورزى تا چه حد در این قبیل کتب بکار رفته و ساحت مقدس فرستادگان خدا را تا چه اندازه آلوده ساخته ششم از جهت اخبار غیبى: پیش‏بینى‏هایى که اشخاص فطن و با فراست از امور آینده میکنند از روى آثار و زمینه‏هایى است که در زمان حاضر موجود و مستلزم حوادث آینده است مثل اینکه در جنگهایى که بین کشورهاى مختلف واقع میشود جهات پیروزى و شکست را در دو طرف مورد بررسى و مطالعه قرار داده و حدس میزنند که فلان کشور غالب یا مغلوب میشود ولى قرآن کریم از امورى که خبر داده از آثار و زمینه‏هایى که مشهود بوده خلاف آن پیش‏بینى میشده:

چنانچه در اوایل بعثت که کفار قریش در کمال تسلط و اقتدار بوده و آن دشمنى‏ها و سختگیریها را نسبت به پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم وعده معدودى که بوى گرویده بودند مینمودند و کسى گمان نمیبرد که روزى رسول خدا و این عده معدود بر کفار قریش چیره و غالب شوند، از دفع شر آنان خبر داده میفرماید

__________________________________________________

1- کتاب اول پادشاهان باب یازدهم‏

2- انجیل متى باب 26 و انجیل مرقس باب 14 و انجیل لوقا باب 22

3- انجیل یوحنا باب دوم‏

                        أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج‏1، ص: 56

 «فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ إِنَّا کَفَیْناکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ «1» و همچنین غلبه دین اسلام را بر جمیع ادیان عالم بشارت داده میفرماید:

هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ «2» و چندى نگذشت که خداوند تبارک و تعالى شرّ مشرکین را از پیغمبر و مسلمانان دفع فرموده و دین او را در سرتاسر عالم ظاهر نموده و اکثر ممالک دنیا یا بشرف اسلام مشرف و یا تحت حمایت مسلمین درآمدند و مانند اینکه از غلبه رومیان بر ایرانیان خبر داده در وقتى که ایران در کمال عظمت و قدرت در عهد سلطنت خسرو پرویز بوده و روم شکست فاحشى از ایران خورده بود میفرماید الم غُلِبَتِ الرُّومُ فِی أَدْنَى الْأَرْضِ وَ هُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ فِی بِضْعِ سِنِینَ «3» و از کثرت نسل پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم خبر داده با اینکه بیش از یک دختر از رسول اکرم صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم باقى نماند و آنهم در جوانى از دنیا رفت و میگفتند پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم مقطوع النسل است ولى خداوند از همین یک دختر آن قدر ذریه به پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم عطا فرمود که امروز شهر یا ده و قصبه‏اى نیست که از سادات خالى باشد میفرماید بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ إِنَّا أَعْطَیْناکَ الْکَوْثَرَ فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَ انْحَرْ إِنَّ شانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ (ما بتو کوثر عطا کردیم پس براى پروردگارت نماز

__________________________________________________

1- آشکارا بیان کن آنچه را که مأمور شده‏اى و از مشرکین روى بگردان، ما شر استهزاء کنندگان را از تو رفع خواهیم کرد

2- سوره توبه آیه 33 او آن خدایى است که رسول خود را بهدایت و دین حق فرستاد تا بر ادیان عالم او را چیره سازد اگر چه مشرکین را خوش نیاید

3- سوره روم آیه 2 رومیان در نزدیکترین زمینى که براى عرب زمین روم است مغلوب شدند و زود باشد که پس از مغلوب شدنشان غالب گردند در ظرف چند سال و بضع میان سه تا نه سال است)

                        أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج‏1، ص: 57

بگذار و نحر کن بدرستى که دشمن تو مقطوع النسل است «1» و غیر اینها از امور غیبیه‏اى که قرآن خبر داده و تحقق پیدا کرده است هفتم از جهت سلامتى تناقض و اختلاف: دانشمندان و حکماء بزرگ که پس از کوشش بسیار و دقت زیاد در فنّى از فنون علمى کتابى مینگارند با اینکه جدیت کامل در تقریر و تحریر مطالب آن میکنند خالى از تناقض و اختلاف و وهن عبارت و فساد مضمون و امثال اینها نیست و همچنین عقلاء و برگزیدگان هر مملکتى که براى رفاه حال رعیت و ملت قانون وضع میکنند اختلافات و تناقضات بسیار در آن دیده میشود در صورتى که کتب و قوانین مزبور غالبا در بیان یک رشته از فنون علمى و اصول قانونى است لکن قرآن کریم با اینکه مشتمل بر فنون بسیار از علوم الهى و فن اخلاق تشریع احکام، سیاست مدن، فنون جنگى، تنظیم معاش، اصلاح معاد، علم معاشرت، حجج، امثال، مواعظ، حکم، ترغیب، تهدید، بشارت، انذار، قصص، تاریخ و امثال اینهاست کوچکترین اختلاف و تناقض و فساد مضمون و سخافت بیان در آن یافت نمیشود و حسن اسلوب و سلاست و حلاوتى که در اول آن مشاهده میگردد تا آخر آن مشهود است و این مطلب را خود قرآن با صداى رسا بجهانیان اعلام کرده میفرماید أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِیهِ‏

__________________________________________________