به سوی حقیقت

(خدا:) پیامبر بآنچه فرود آورده شده بسوى او از پروردگارش، گرویده

سه شنبه 87/3/7 9:0 عصر| قرآن | دیدگاه

‏‏(خدا:) پیامبر بآنچه فرود آورده شده بسوى او از پروردگارش، گرویده است.
(پیامبر:) و مؤمنان از امت او همگى گرویده‏اند به خدا و فرشتگان خدا و کتابهاى خدا و پیامبران خدا. جدائى

نمى‏اندازیم میان هیچ یک از پیامبران خدا (چنانکه یهود و نصارى جدائى انداختند) و فرمان بردیم (امر او را). و مؤمنان گفتند: شنیدیم (فرمان خدا را).
(خدا:) (براى آنان است بهشت و آمرزش).
(پیامبر:) آمرزش تو را مى‏طلبیم اى پروردگار ما! و بسوى تو است بازگشت.
(خدا:) (مسؤول تو را در باره خودت و امتت پذیرفتم).
خدا تکلیف نمیکند هیچکس را مگر به مقدار طاقت او. از آن او است آنچه بدست آورده (از نیکوئیها) و بروى باشد آنچه بجا آورده (از بدیها) (دیگرى از طاعات کسى بهره‏مند نمیشود و از معاصى او زیان نمى‏برد).
(پیامبر:) اى پروردگار ما! ما را به عقوبت مگیر اگر فراموش کردیم (و عملى نیکو از ما فوت شد) یا خطاء کردیم (و بى‏قصد مرتکب مناهى شدیم).
(خدا:) (امتهاى دیگر را بفراموشى یا خطاء مؤاخذه مى‏کردم و لیکن براى بزرگوارى تو امت تو را مؤاخذه نمى‏کنم).
(پیامبر:) اى پروردگار ما! و بار مکن بر ما بارى گران همچنانکه آن بار گران را بار کردى بر آن کسانى که پیش از ما بودند (بر ما سخت مگیر چنانکه بر امتهاى گذشته سخت گرفتى و این شریعت را بر ما «سمحه» «1» و سهله بگردان).
(خدا:) (آن بار گران که بر امتهاى دیگر بود از دوش امت تو برداشتم).
(پیامبر:) اى پروردگار ما! و بر ما تحمیل مکن آنچه ما را طاقت تحمل آن نیست.
(خدا:) (پذیرفتم و این، فرمان من است در همه امتها).
(پیامبر:) و (گناهان ما را) از ما عفو کن و عیوب ما را بپوشان (و ما را رسوا مساز) و بر ما ببخشا (و طاعات ما را بپذیر) تو کار ساز مائى.
(خدا:) (در باره توبه کنندگان از امت تو چنین کنم).
(پیامبر:) پس یارى ده ما را بر گروه کافران.
(خدا:) (با اینکه امت تو در زمین مانند خال سفید در بدن گاو سیاه‏اند، براى بزرگوارى تو، توانایند و قاهرند. استخدام مى‏کنند و خدمتگذار امتها نمى‏شوند. و بر عهده من است که دین تو را بر تمام ادیان غالب کنم تا در شرق و غرب زمین دینى باقى نماند مگر دین تو و اگر دینى هم بماند به اهل دین تو جزیه بپردازد).
«پایان»

منبع: حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر، ج‏1، ص: 233